Mijn eerste week is alweer voorbij! Tsjonge, ook hier gaat de tijd door.
Vorige week zaterdag heb ik het maar rustig aangedaan. 's Morgens rondleiding en het financiele stukje regelen, ' s middags koffer uitgepakt en rondgesjouwt.
Zondagmorgen met 2 nederlandse gezinnen naar de kerk geweest. Het was een klein kerkje bij een weeshuis en school. Vorig jaar hadden ze hulp gehad van Mercy Ships bij het bouwen van slaapzalen voor de meisjes. Nu zijn ze zelf bezig met het bouwen van slaapzalen voor jongens. het was een eenvoudige afrikaanse dienst met een koortje en zonder geluidsinstallatie (wouw). Waar ik altijd nog aan moet wennen is dat je op een goede plaats moet zitten: voorin de kerk dus, op een klein podium. Maar ja, dat is hun manier van het omgaan met gasten. Ze zijn zo blij en dankbaar dat je komt; dan maar gewoon hun cultuur respekteren. Natuurlijk moesten we iets zeggen/meegeven. Oeps, geef me een paar minuten, want ik weet het niet zo snel. Heb uiteindelijk psalm 125 gelezen: "Die op de Heere vertrouwen zijn als de berg Sion die niet wankelt maar blijft...." Ja, je wil toch iets bemoedigends meegeven voor deze liberianen.
Vorige week zaterdag heb ik het maar rustig aangedaan. 's Morgens rondleiding en het financiele stukje regelen, ' s middags koffer uitgepakt en rondgesjouwt.
Zondagmorgen met 2 nederlandse gezinnen naar de kerk geweest. Het was een klein kerkje bij een weeshuis en school. Vorig jaar hadden ze hulp gehad van Mercy Ships bij het bouwen van slaapzalen voor de meisjes. Nu zijn ze zelf bezig met het bouwen van slaapzalen voor jongens. het was een eenvoudige afrikaanse dienst met een koortje en zonder geluidsinstallatie (wouw). Waar ik altijd nog aan moet wennen is dat je op een goede plaats moet zitten: voorin de kerk dus, op een klein podium. Maar ja, dat is hun manier van het omgaan met gasten. Ze zijn zo blij en dankbaar dat je komt; dan maar gewoon hun cultuur respekteren. Natuurlijk moesten we iets zeggen/meegeven. Oeps, geef me een paar minuten, want ik weet het niet zo snel. Heb uiteindelijk psalm 125 gelezen: "Die op de Heere vertrouwen zijn als de berg Sion die niet wankelt maar blijft...." Ja, je wil toch iets bemoedigends meegeven voor deze liberianen.
Verder was het een week van introduktie: meetings met veel informatie die ik niet wist en wel wist en opgefrist werd. Normaal heb je geen hele week introduktie, maar omdat er nu veel nieuwe mensen zijn gekomen en er nog geen patienten zijn, moet die week ingevuld worden. Niets is beter om iedereen heel goed van informatie te voorzien: de do's en don'ts. Bijv. moet je de label verwijderen van het medicijnflesje/flacon omdat de vuilnisophalers altijd de vuilnis "doornemen" en er een grote kans is dat de flesjes gevuld worden en verkocht worden als medicijn. De corruptie en criminaliteit is de laatste tijd erg gestegen, dus veel veiligheidsregels kregen we mee. Er werd ook nog info gegeven over de diverse projekten die ze hier in Liberia willen doen. Verder kwam er nog een pastor aan het woord t.a.v. kerken en cultuur
Verder kennismakingsspelletjes en teambuilding. Nu is mijn team niet zo groot (3 personen) en ik geloof dat dat wel gaat lopen. Maar aangezien ik nu onder de wardsupervisor (hoofd verpleegafdeling) en niet meer onder het hoofd van de operatiekamers, word ik ook bij het hele gebeuren betrokken. Ik sta dus ook op de foto met alle verpleegkundigen: zoek mij maar op! In het blauw!
Ik vond het allemaal prima, was erg relax moet ik zeggen. Er wordt nog niet veel van je verwacht alleen dat je bent waar je moet zijn.
Maandagavond was er een Open Huis van het ziekenhuis hier aan boord. Alle bemanning kreeg nu de kans om een kijkje te nemen. Dit kan omdat er nog geen patienten zijn. Het schip is nl. vorige week teruggekomen van de Canarische eilanden ivm. een onderhoudsbeurt en vakantie. Volgende week woensdag hopen de eerste patienten te komen.
Het Open Huis was erg leuk georganiseerd. Was erg leuk gedaan. Op de OK kon je leren hechten, intuberen, leuke sketches werden opgevoerd: er liep een rode en witte bloedcel rond, "patienten" in bed die "afrikaans" gedrag vertoonden, cliniclowns die het heerlijk vonden om iedereen er tussen te nemen. Was echt leuk! Zie de foto's.
O ja, Valentijnsdag! Die hebben we ook gehad. Nou, de vrouwen werden tijdens het eten door de mannen verrast door een paar geweldige songs. Erg humoristisch was het, zie foto!
Maandag 18 febr en evt. dinsdag 19 febr. is er een screening in het Stadion. Op heel veel plaatsen in het land is hier aandacht aan besteed, o.a. dmv. media, klinieken, kerken en overheid. Ze zijn nu ook verder het land in geweest. We hebben geen idee hoeveel mensen en hoe vroeg er verwacht worden. Om half 5 vertrekt dus ook de eerste groep security: proberen enigszins de orde te handhaven. Ik word om 6 uur op het dok verwacht met heeel veel anderen. Mijn taak is om bloed af te nemen. 's Middags moet ik op het schip blijven omdat er ten allen tijde een emergency team moet zijn. Ik kijk naar de screening uit, ben heel benieuwd wat het gaat worden. Je krijgt van alles te zien. Ik hoop jullie hiervan op de hoogte te houden!!!
Groetjes van Marga
