Vandaag een dag met huilende en krijsende kinderen! Een jochie van 4 jaar na het herstellen van een navel- en liesbreuk: hij was boos, had pijn etc. Klein snufje morfine gegeven en het was het liefste jochie van de wereld. Een ventje van 8 jaar die vorige week iets (steentje??) in zijn oog had gekregen: het hele oog bleek vol met bloedstolstels te zitten en was erg beschadigd. Het hoornvlies konden ze nog hechten, maar het is de vraag of hij nog kan zien door dit oog. Verder hebben we bijna elke dag een kind wat hier op de uitslaapkamer komt, slaapmiddel krijgt om een CT-scan te kunnen maken. Zo hadden we vandaag een kindje van 2 maanden oud met 2 zachte bulten op het kroeskopje. De artsen wilden weten wat dat voor bulten waren: meningocele (uitstulping van een van de hersenvliezen door een opening van de schedel). Er bleek wel een opening te zijn in de schedel, maar het zag er niet naar uit dat een hersenvlies erbij betrokken was. Even later wel brak de bult open: dikke pus kwam er rijkelijk uitvloeien! Hopelijk breekt het niet door naar de hersenen. Pus gekweekt en een antibioticakuur met paracetamol aan moeder meegegeven: "als de zon opgaat en als hij ondergaat moet je 3 ml, dit hele spuitje, in het mondje van je baby stoppen, laten sabbelen en klaar"! Baby was natuurlijk erg hongerig (moest nuchter blijven), dus huilen!!!! Vanmiddag een meisje van 2,5 jaar oud met een groot uitpuilend oog. Ze kwam gisteren met haar moeder en zus naar het schip vanuit het noorden van het land, een dag reizen. Verband om het hoofd en daaronder een bobbel als van een tennisbal; het oog zou er zo uitrollen, ziet er gewoon naar uit. En het kind had zo'n pijn, huilen, gaat door merg en been. Ik vroeg aan moeder hoe het allemaal gekomen was. Hele verhalen was ze aan het vertellen, met veel gebaren. Ik kon er niets van verstaan en maar doorratelen. Gelukkig zijn er vertalers die het mij wat duidelijker kunnen vertellen. Moeder vertelde dat in sept 2007 het kind klaagde over een zeer oog: vast iets ingekomen. Het oog ging dichtzitten en moeder is naar een kliniek gegaan waar ze oogdruppels kreeg. In dec. ging het oog weer open en werd groter, ging uitpuilen. Druppels erin en bladeren, maar het groeide steeds verder. Via via bij ons terechtgekomen waar ze een CT-scan kreeg. Het bleek een tumor te zijn van de oogkas. Er is een punktie gedaan om te kijken wat voor cellen erin zitten en om te beslissen welke behandeling er mogelijk is. Soms is een behandeling met chemotherapie mogelijk met goede resultaten. Hopelijk kan het verwijderd worden, al is het alleen maar voor het aanzien, want het ziet er gewoon naar uit. Als er niets aan te doen is, dan krijgen ze medicijnen mee naar huis (pijnstillers etc.) en krijgen ze bezoek van het pallitatieve team. Helaas woont dit kind wel erg ver weg. Eerst maar op de uitslag wachten.
Vorige week lag er een jongen van 14 jaar met hetzelfde probleem, alleen was het doorgegroeid naar de hersenen. Toen hij binnenkwam was hij al minder aanspreekbaar, later raakte hij bewusteloos en kreeg hij ademhalingsproblemen en heeft hij op de intensive care gelegen waar hij het weekend is overleden. Dit is dus alleen maar wat we zien; het is nog maar een topje van de ijsberg. Wat ben ik dan dankbaar dat ik zoveel ontvangen heb: geboren en opgegroeid in een land waar de gezondheidszorg voor iedereen toegankelijk is, lieve familie en vrienden, werk, huis, eten etc. En wat ben ik blij dat ik nu een poosje hier kan zijn om een klein druppeltje op de gloeiende plaat te leggen. Er is zo ontzettend veel te doen. Maar God vraagt niet dat we alles moeten doen/op moeten lossen, maar wel dat wat we kunnen, we het moeten doen en dat is geweldig!
Vorige week lag er een jongen van 14 jaar met hetzelfde probleem, alleen was het doorgegroeid naar de hersenen. Toen hij binnenkwam was hij al minder aanspreekbaar, later raakte hij bewusteloos en kreeg hij ademhalingsproblemen en heeft hij op de intensive care gelegen waar hij het weekend is overleden. Dit is dus alleen maar wat we zien; het is nog maar een topje van de ijsberg. Wat ben ik dan dankbaar dat ik zoveel ontvangen heb: geboren en opgegroeid in een land waar de gezondheidszorg voor iedereen toegankelijk is, lieve familie en vrienden, werk, huis, eten etc. En wat ben ik blij dat ik nu een poosje hier kan zijn om een klein druppeltje op de gloeiende plaat te leggen. Er is zo ontzettend veel te doen. Maar God vraagt niet dat we alles moeten doen/op moeten lossen, maar wel dat wat we kunnen, we het moeten doen en dat is geweldig!
Zo ben ik afgelopen dinsdag ook nog bloeddonor geweest! Dit gaat hier heel eenvoudig: er wordt een halve liter bloed afgetapt, meestal gebeurt dat op de verkoeverkamer en dan gaat het rechtstreeks naar de patient (er is wel eerst een kruisproef gedaan hoor!) die soms tegenover je ligt op de verkoeverkamer.....
Zaterdagmorgen heb ik nog een uitstapje naar de markt gedaan en 's middags zijn we wat wezen drinken in Mamba Point, een prachtig restaurant met uitzicht over de zee! Heerlijk was dat, lekker gezellig met een nederlands clubje.
Zondagmorgen 7.00 uur naar een doopdienst geweest op Elwa Beach. De liberiaanse man van een nederlandse vrouw Anneke die hier woont, werd gedoopt. Was goed om daar bij te zijn en mooi om te zien: gewoon kopje onder, net zoals in de Bijbel staat. Daarna met Anneke meegegaan naar haar huis waar ze een grote ontbijttafel voor ons had klaargemaakt. Zij woont hier al jaren en ervaart vooral de laatste tijd dat de corruptie enorm toeneemt en ook de criminaliteit.
Ze heeft ons uitgenodigd om zaterdag naar haar schoonfamilie te gaan ergens in een dorpje. Ik heb er zin in. Dagtocht door het land en in contact met de lokale bevolking is altijd leuk, geniet ik van!
Zaterdagmorgen heb ik nog een uitstapje naar de markt gedaan en 's middags zijn we wat wezen drinken in Mamba Point, een prachtig restaurant met uitzicht over de zee! Heerlijk was dat, lekker gezellig met een nederlands clubje.
Zondagmorgen 7.00 uur naar een doopdienst geweest op Elwa Beach. De liberiaanse man van een nederlandse vrouw Anneke die hier woont, werd gedoopt. Was goed om daar bij te zijn en mooi om te zien: gewoon kopje onder, net zoals in de Bijbel staat. Daarna met Anneke meegegaan naar haar huis waar ze een grote ontbijttafel voor ons had klaargemaakt. Zij woont hier al jaren en ervaart vooral de laatste tijd dat de corruptie enorm toeneemt en ook de criminaliteit.
Ze heeft ons uitgenodigd om zaterdag naar haar schoonfamilie te gaan ergens in een dorpje. Ik heb er zin in. Dagtocht door het land en in contact met de lokale bevolking is altijd leuk, geniet ik van!
